Tajemnica ludzkiego życia

Czy kiedykolwiek zadałeś sobie pytanie, dlaczego żyjesz na tym świecie i jaki jest cel ludzkiego życia? Jest sześć kluczy, które otwierają tę tajemnicę.

1. Boży plan

Bóg pragnie wyrazić się przez człowieka (Rz 8,29). W tym celu stworzył On człowieka na swój obraz (Rdz 1,26). Rękawiczka wykonana jest na podobieństwo ręki, aby mogła zawierać w sobie rękę. Podobnie człowiek został stworzony na obraz Boga, aby mógł zawierać w sobie Boga. Dzięki przyjęciu Boga jako swojej zawartości człowiek może wyrażać Boga (2 Kor 4,7).

2. Człowiek

Bóg w celu wypełnienia swojego planu stworzył człowieka, czyniąc go naczyniem (Rz 9,21-24). To naczynie ma trzy części: ciało, duszę i ducha (1 Tes 5,23). Ciało kontaktuje się ze sferą fizyczną. Dusza, zdolność myślenia, kontaktuje się ze sferą psychiczną. Ludzki duch, najgłębsza część człowieka, został stworzony, aby kontaktować się z Bogiem i przyjąć Go (J 4,24). Człowiek nie został stworzony po to, by zawierać jedzenie w swoim żołądku czy wiedzę w umyśle, lecz aby zawierać Boga w swoim duchu (Ef 5,18).

3. Upadek człowieka

Zanim jednak człowiek mógł przyjąć Boga jako życie do swojego ducha, wszedł w niego grzech (Rz 5,12). Grzech uśmiercił jego ducha (Ef 2,1), uczynił go wrogiem Boga w jego umyśle (Kol 1,21) oraz przemienił jego ciało w grzeszne ciało (Rdz 6,3; Rz 6,12). Grzech więc zniszczył wszystkie trzy części człowieka, oddzielając go od Boga. W tym stanie człowiek nie mógł przyjąć Boga.

4. Odkupienie Chrystusa służy udzielaniu się Boga

Upadek człowieka nie powstrzymał jednak Boga od wypełnienia Jego pierwotnego planu. Aby zrealizować swój plan, Bóg najpierw stał się człowiekiem. Nazywał się On Jezus Chrystus (J 1,1.14). Następnie Chrystus umarł na krzyżu, aby odkupić człowieka (Ef 1,7), usuwając w ten sposób jego grzech (J 1,29) i przyprowadzając go z powrotem do Boga (Ef 2,13). Na koniec, w zmartwychwstaniu stał się On życiodajnym Duchem (1 Kor 15,45b), by móc udzielać niezgłębienie bogatego życia do wnętrza ludzkiego ducha (J 20,22; 3,6).

5. Odrodzenie człowieka

Odkąd Chrystus stał się życiodajnym Duchem, człowiek może przyjąć życie Boże do wnętrza swojego ducha. Biblia nazywa to odrodzeniem (1 P 1,3; J 3,3). By przyjąć to życie, człowiek powinien skruszyć się przed Bogiem i uwierzyć w Pana Jezusa Chrystusa (Dz 20,21; 16,31).

Abyś teraz został odrodzony, po prostu przyjdź do Pana z otwartym i szczerym sercem i powiedz Mu:

Panie Jezu, jestem grzesznikiem. Potrzebuję Cię. Dziękuję Ci, że umarłeś za mnie. Panie Jezu, przebacz mi. Oczyść mnie ze wszystkich moich grzechów. Wierzę, że powstałeś z martwych. Przyjmuję Cię teraz jako mojego Zbawiciela i moje życie. Wejdź we mnie! Napełnij mnie swoim życiem! Panie Jezu, oddaję się Tobie dla Twojego celu.

6.Pełne zbawienie Boże

Po odrodzeniu wierzący powinien zostać ochrzczony (Mk 16,16). Następnie Bóg rozpoczyna trwający całe życie proces stopniowego rozprzestrzeniania się z ducha wierzącego do jego duszy (Ef 3,17). Proces ten nazwany jest przeobrażeniem (Rz 12,2). Wymaga on współpracy ze strony człowieka (Flp 2,12). Wierzący współpracuje z Panem, pozwalając Mu rozprzestrzeniać się do swojej duszy, aż wszystkie jego pragnienia, myśli i decyzje staną się jedno z pragnieniami, myślami i decyzjami Chrystusa. Ostatecznie, kiedy Chrystus powróci, Bóg w pełni przesyci ciało wierzącego swoim życiem. Nazywa się to uwielbieniem (Flp 3,21). W miejsce pustki i zniszczenia każda część ludzkiej istoty zostaje wypełniona i przesycona Bożym życiem. Oto pełne Boże zbawienie! Taki człowiek wyraża teraz Boga i wypełnia Boży plan!

Po przyjęciu Chrystusa wierzący powinien uczestniczyć w chrześcijańskich spotkaniach po to, by karmić się Bożym życiem, aby w tym życiu wzrastać i dojrzewać. To właśnie na spotkaniach wierzący doświadcza obfitej obecności Chrystusa.

Zacytowany tekst pochodzi z pierwszego rozdziału książki pt. „Podstawowe elementy życia chrześcijańskiego, tom I”. Możesz zamówić bezpłatną kopię tej pozycji, by kontynuować czytanie.